بازنشر در سایت ۸ دی

***

بر اساس توافقی که میان بانک مرکزی و وزارت صنعت،معدن و تجارت صورت گرفته تمامی‌اقلام موجود در کتاب تعرفه برای دریافت ارز به ۱۰ گروه کالایی تقسیم شده‌اند که در حال حاضر پنج گروه اول مجاز به استفاده از ارز به نرخ مرجع دولتی ۱۲۲۶ تومانی خواهند بود و پنج گروه باقی‌مانده باید ارز مورد نیاز خود را از صادرات،بازار آزاد و یا راه‌های دیگر تامین نماید.

اما نکته‌ای که در این گروه‌ بندی به چشم می‌خورد عدم وجود هماهنگی و ارتباط بین گروه‌های کالایی است که این عدم هماهنگی در بعضی مواقع به مغایرت هم تبدیل می‌شود که به عنوان نمونه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.

۱-     کاغذ و نخ یک‌بار در گروه پنجم و یک‌بار در گروه ششم قرار گرفته‌اند.

۲-     لاستیک کامیون و اتوبوس در اولویت چهارم قرار دارند اما خود ِ کامیون در گروه ششم جای گرفته است.

۳-     از میلگرد هم در گروه ششم و هم در گروه هشتم نام برده شده است.

۴-     یک نوع از آلیاژ آهن(فرو آلیاژها) جز گروه چهارم است اما آلیاژهای آهن (به معنای همه‌ی آنها) در گروه ششم است.

۵-     در گروه ششم ما عبارت «چراغ‌ها و وسائل روشنی» را می‌بینیم اما «لامپ» در گروه هفتم قرار دارد، آیا لامپ جز وسائل روشنایی نیست؟

۶-     لاستیک ِ وسائل نقلیه‌ی سواری در گروه هشتم قرار گرفته و لاستیک کامیون اولویت چهارم را دارد.

۷-     نوت‌بوک و تبلت اولویت هشتم و موبایل اولویت نهم را دارد،اما خبری از قطعات کامپیوتری در این گروه ‌بندی نیست.

۸-     توتون اولویت هفتم است اما کاغذ سیگار اولویت نهم را دارد و سیگار برگ اولویت دهم است.

اینها فقط گوشه‌ای از ابهامات،مغایرت‌ها و ناسازگاری‌های اولویت بندی تخصیص ارز دولتی به اقلام بود. ابهاماتی که فقط به پیچیده‌تر شدن ماجرای تخصیص ارز دولتی می‌انجامد و نه چیز دیگر.

حال باید منتظر ماند و دید که آیا به این ابهامات توسط بانک مرکزی و وزارت صنعت پاسخ داده خواهد شد یا خیر.